وقتي ما در زندگي هدفي داريم و مي خواهيم براي رسيدن به آن هدف،كاري انجام دهيم،ناگزيريم كه مسيري را طي كنيم ، انتخاب مسير ورسيدن به هدف مورد نظر ما ،بسيار با اهميت است؛چرا كه هم مي توانيم مسير پر پيچ خم وانحرافي را انتخاب كنيم و هم بهترين مسير را؛واين بستگي به ميزان علاقه ما به آن هدف و خواسته مان دارد.
اگر هدف ما كمرنگ باشد،شدت و ضعف مسير براي ما كم اهميت است و انگيزه اي براي رسيدن ما را مشتاق نمي كند؛اما اگر هدف ما بسيار ارزشمند باشد،راه دوم را انتخاب مي كنيم و براي رسيدن به آن از هيچ تلاش وكوششي دست بر نمي داريم و ميدانيم كه براي رسيدن به آن،سختي هايي رانيز بايد متحمل شويم ؛بنابراين، شور وشوق رسيدن به هدف، انگيزه تلاش كردن را در ما زياد مي كند.
انتخاب مسير ،همان برنامه ريزي درست ومطلوب است؛يعني اگر ما هدف مشخص و معيني داشته باشيم و آن هدف براي ما بسيار ارزشمند باشد،شور وشوق رسيدن به آن ،اين انگيزه را در ما ايجاد مي كند كه چگونه براي پيمودن به بهترين نحو برنامه ريزي كنيم تا بهترين نتيجه را در راه رسيدن به هدفمان بگيريم؛
بنابراين: برنامه ريزي تنظيم راههاي هدفمندبراي رسيدن به هدف است.